Rok 2018 wyjaśnił wszelkie wątpliwości w kwestii praw i obowiązków przedsiębiorców oraz organów, z którymi prowadzenie działalności gospodarczej jest ściśle powiązane. Ustawa rozwiązała mnóstwo problemów, z którymi zmagali się do tej pory właściciele firm, a także stworzyła nowe, korzystne możliwości dla tych, którzy wcześniej rozważali zarejestrowanie własnej działalności.
Działalność bez rejestracji
Ustawa z dnia 30 kwietnia 2018 roku szczególnie mocno skupia się na problemie mikro firm. Do tej pory wiele osób nie startowało ze swoją działalnością lub wykonywało ją „na czarno”, ponieważ zarobek z niej był niższy niż wysokość składek odprowadzanych do ZUS’u, mimo tego że przez dwa lata obejmował tzw. mały zus, czyli około 500 miesięcznie. Po wejściu ustawy w życie możliwe jest prowadzenie działalności nieewidencjonowanej. Trzeba jednak spełniać kilka warunków:
- taką działalność prowadzić może osoba fizyczna, która rejestruje ją po raz pierwszy lub od zakończeni poprzedniej minęło co najmniej 60 miesięcy;
- przychód w miesiącu nie przekracza 50 proc. minimalnego wynagrodzenia.
Właściciel działalności nierejestrowanej nie musi opłacać składek ubezpieczenia społecznego, natomiast zobowiązany jest do uwzględnienia przychodu w zeznaniu rocznym. Jeśli wyżej wspomniany próg zostanie przekroczony, konieczne jest zarejestrowanie działalności w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Jednak i tutaj na właściciela firmy czekają korzyści.
Ulga na start
Do tej pory właściciele startupów mogli korzystać z tzw. małego zusu przez okres 24 miesięcy od zarejestrowania działalności w CEIDG. Po tym czasie przedsiębiorca zobowiązany był do płacenia tzw. dużego zusu. Ustawa wprowadza bardzo korzystne zmiany, ponieważ po zarejestrowaniu działalności właściciel będzie zwolniony z opłacania składek do ZUS’u przez 6 miesięcy. Po upływie tego czasu przez kolejne dwa lata obejmują go zniżki, co oznacza, że przez 2,5 roku przedsiębiorca ma czas na rozwinięcie swojej działalności. I tutaj trzeba spełnić odpowiednie warunki. Właściciel musi być osobą fizyczną, okres od prowadzenia ostatniej firmy nie może być krótszy niż 60 miesięcy, a działalność nie może być świadczona na rzecz byłego pracodawcy.
Zawieszenie firmy
Przed wprowadzeniem Ustawy z dnia 30 kwietnia 2018 roku przedsiębiorca mógł zawiesić działalność gospodarczą na 24 miesiące. Przez ten czas zwolniony był z odprowadzania składki społecznej i zdrowotnej do ZUS’u, natomiast mógł spodziewać się kontroli z Urzędu Skarbowego. W tej kwestii zmienił się przede wszystkim czas zawieszenia firmy. Zniesiono zupełnie okres 24 miesięcy, od tej pory działalność może być zawieszona bezterminowo. We wniosku o zawieszenie działalności składanym w CEIDG możliwe będzie wskazanie terminu wznowienia działalności gospodarczej, co minimalizuje ilość formalności i konieczność aktualizowania wpisu.
Artykuł powstał przy współpracy z https://szymalazaremba.pl/.
